Türk tiyatrosunun önemli yazarlarından biri olan Haldun Taner, “Keşanlı Ali Destanı” adlı eseriyle edebiyat dünyasında büyük bir iz bırakmıştır. 1964 yılında yazılan bu oyun, Türk halkının yaşamını, değerlerini ve toplumdaki adaletsizlikleri sahneye taşır. Haldun Taner, bu eserinde, hem trajediyi hem de komediyi harmanlayarak derin bir anlam çıkarımı yapar ve tiyatro severleri düşündürür.
“Keşanlı Ali Destanı”, aslında bir halk kahramanının destanı şeklinde kurgulanmış olsa da, Taner’in oyunda kullandığı karakterler, toplumsal yapıyı sorgulayan birer aynaya dönüşür. Keşanlı Ali, halkın çıkarlarını savunurken, aynı zamanda kişisel hırs ve zaaflarını da sergileyen bir karakter olarak izleyicinin karşısına çıkar. Bu şekilde Haldun Taner, bir yandan halk kahramanlığını yüceltirken, bir yandan da bireysel çıkarlar ve toplumun ahlaki çöküşü üzerine ciddi bir eleştiri sunar.
Taner’in oyunlarında olduğu gibi “Keşanlı Ali Destanı”nda da dil, önemli bir yer tutar. Hem halk arasında yaygın olan deyim ve atasözleriyle yazılmış dil, hem de dönemin sosyo-kültürel yapısının izlerini taşıyan sözler, eserin derinliğine katkı sağlar. Ayrıca, Taner’in eserlerinde olduğu gibi Keşanlı Ali Destanı’nda da geleneksel Türk tiyatrosunun izlerini görmek mümkündür. Ancak Taner, bu geleneği günümüzün çağdaş tiyatro anlayışına uyarlayarak, hem yerel hem evrensel bir tiyatro dili oluşturmayı başarır.
Haldun Taner’in en belirgin özelliklerinden biri, her zaman toplumsal eleştirisini mizahi bir dille yapmasıdır. “Keşanlı Ali Destanı”nda da Taner, bu geleneğini sürdürerek, insanları güldürürken aslında onlara çok derin mesajlar vermektedir. Taner, insanların yaşadığı çelişkileri, aşkı, hırsı, toplumsal yozlaşmayı, kahramanlık ve aldatmacayı büyük bir ustalıkla ele alır. Bu bakımdan eser, sadece bir tiyatro oyunu değil, aynı zamanda sosyal bir analiz olarak da değerlendirilebilir.
